رابرت آنتونی پلَنْت (به انگلیسی: Robert Plant) خواننده و آهنگساز راک انگلیسی که به خوانندگی و نوشتن اشعار در گروه لد زپلین شهرت دارد. همچنین او آثار شخصی موفقی نیز در کارنامه خود دارد، آلبوم شخصی او با عنوان Raising Sand که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد، برنده بهترین آلبوم سال جایزه گرمی شد. در لیست صد نفره بهترین خوانندگان هوی متال پارادر، نام رابرت پلنت در مکان اول قرار دارد.
در ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۰۳ رابرت پلنت به همراه بقیهٔ اعضای لد زپلین به تالار مشاهیر راک اند رول راهیافتند.
پیشینه
رابرت پلنت در بیستم اوت ۱۹۸۴ در وستبرمویچ انگلستان متولد شد ولی زندگی او در کودکی در شهر هیلسون سپری شد. علاقه او به خوانندگی از کودکی در او نمایان بود. او درباره آن دوران چنین گفتهاست :
زمانی که کودک بودم ، به هنگام کریسمس در پشت پرده خانه مخفی میشدم و سعی میکردم ادای الویس را در بیاورم. آن پرده و پنجره فرانسوی تصاویری است که من از ده سالگی خود به یاد دارم. و من همیشه میخواستم دقیقا همان نقش را بازی کنم.
در نوجوانی او مدرسه کینگ ادوارد در استربریدج را ترک گفت در حالیکه اشتیاق زیادی به موسیقی بلوز داشت.
نام اصلی
رابرت آنتونی پلنت
تولد
۲۰ اوت ۱۹۴۸ (۶۲ سال)
اصل/ملیت
انگلستان
سبکها
هارد راک، بلوز راک، بلوز، کلاسیک راک، فولک راک، پراگرسیو راک
فعالیت(ها)
آهنگساز، خواننده، موسیقیدان
ساز(ها)
خواننده، سازدهنی، پرکاشن، گیتار
مدت فعالیت
۱۹۶۶ تاکنون
ناشر(ها) Atlantic, Swan Song, Es Paranza, Mercury, Universal
نقشهای مرتبط
بند آو جوی، لد زپلین، پیج اند پلنت
وبگاه robertplant.com
ویکی پدیا
جیمی پیج (به انگلیسی: Jimmy Page) تهیهکنندهٔ موسیقی، آهنگساز و گیتاریست نامدار انگلیسی است که بیشتر به عنوان بنیانگذار و عضو پیشین گروه راک لد زپلین شناخته میشود. او در ابتدا فعالیتاش را به عنوان گیتاریست موقت استودیویی آغاز کرد، سپس به مدت ۲ سال(۱۹۶۶-۱۹۶۸) برای گروه دِ یاردبِردز نوازندگی کرد و بالاخره در سال ۱۹۶۸ به همراه رابرت پلنت، جان پال جونز و جان بونهم گروه افسانهای لد زپلین را تشکیل داد.
از جیمی پیج به عنوان یکی از تاثیرگذارترین، مهمترین و مستعدترین گیتاریستها و ترانهسرایان تمام تاریخ موسیقی راک یاد میشود.
مجله رولینگ استون در سال ۲۰۰۳ و در ردهبندی ۱۰۰ گیتاریست برتر تمامی دوران، جایگاه نُهم را به جیمی پیج اختصاص داد. او در سال ۱۹۹۲ به عنوان عضوی از گروه دِ یاردبِردز و در سال ۱۹۹۵ به عنوان یکی از اعضای لد زپلین به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافته است.
نام اصلی جیمز پاتریک پیج
(به انگلیسی: James Patrick Page)
نام مستعار جیمی پیج، چارلز ابسکیور،
اِس. فلیویُس مرکوریُس
تولد : ۹ ژانویه ۱۹۴۴ (۶۶ ساله)
هستون، میدلسکس، انگلستان
اصل/ملیت : انگلیسی
سبکها : هارد راک، هوی متال، بلوز راک، فولک راک
فعالیت(ها) : نوازنده، ترانهسرا، آهنگساز، تهیهکننده
ساز(ها): گیتار الکتریک، دالسایمر، ماندولین، گیتار باس، استیل گیتار، هردی گردی، سیتار، سازدهنی
مدت فعالیت : ۱۹۶۲ تاکنون
ناشر(ها) : آتلانتیک، گفن، مرکوری
نقشهای مرتبط : دِ یاردبِردز، لد زپلین، هانیدریپرز، دِ فِرم، کاوردِیل-پیج، پیج اند پلنت، ایکسوایزد
سازهای برجسته :
گیبسون لس پال
گیبسون EDS-1275
ویکی پدیا
آنها بلوز را بسیار بلند مینواختند و بسیاری از سبکهای دیگر موسیقی مانند فولک بریتانیا را با آهنگهایشان تلفیق میکردند، و در عین حال جوی افسانهای و فلسفی بر موسیقیشان حاکم بود.
زندگینامه و ضبطشناسی
آلبومهای گروه در کل دنیا فروشی بیشتر از ۳۰۰ میلیون نسخه داشتهاست و تنها گروهی در تاریخ موسیقی است که تمامی آلبومهای آنها وارد US Billbord Top 10 شدهاست و در نظر سنجی ویاِچوان در لیست صد گروه برتر تاریخ هارد راک در صدر جدول قرار گرفت.[۴]
لد زپلین
اولین آلبوم گروه با نام لد زپلین در سال ۱۹۶۹ عرضه شد.[۵] آلبوم ترکیبی از بلوز و فولک بود و یکی از محورهای موسیقی هوی متال شد. جیمی پیج در مصاحبهای در سال ۱۹۹۰ گفت : ضبط آلبوم ۳۶ ساعت در استودیو طول کشید و تمامی هزینههای آلبوم ۳۱۵۰ دلار بوده است و فروش آلبوم هفت میلیون دلار.
لد زپلین ۲
در اولین سال فعالیت گروه چهار تور در آمریکا و انگلیس برگزار کرد و بعد از آن آلبوم در همان سال ۱۹۶۹ دومین آلبوم را عرضه کرد. آلبوم دوم از آلبوم اول هم بسیار موفقتر بود و در آمریکا و انگلیس در صدر جدول فروش قرار گرفت. گروه تورهای بسیاری در آمریکا برگزار کرد و بعضی از کنسرتهای آنها بیشتر از ۳ ساعت طول کشید.
لد زپلین ۳
نام آلبوم سوم گروه بود که در سال ۱۹۷۰ عرضه شد و مانند آلبوم دوم گروه در صدر جدول فروش آمریکا و انگلیس قرار گرفت.
در ۱۹۷۰
لد زپلین ۴
آلبوم چهارم گروه در سال ۱۹۷۱ به بازار آمد.[۱۱] آلبوم دارای آهنگهای هارد راک مانند سگ سیاه بود و بهترین آهنگ آلبوم بدون شک پلکانی به بهشت بود. آهنگی که در سال ۲۰۰۵ از طرف مجله دنیای گیتار به عنوان بهترین سولو گیتار تاریخ انتخاب شد آهنگ دارای حواشی بسیاری بود و در سال ۱۹۸۹ به عنوان آهنگی شیطانی انتخاب شد. به این ترتیب که اگر آهنگ را از آخر به اول اجرا کنید در حدود چهار خط جملههای شیطانی به دست میآید هر چند که جیمی پیج این فرضیه را نپذیرفت. آلبوم ۲۳ میلیون نسخه در آمریکا فروش داشت و در رتبه چهارم پرفروشترین آلبومهای تاریخ آمریکا قرار گرفت و یازدهم در دنیا شد.
خانههای مقدس
آلبوم بعدی گروه در سال ۱۹۷۳ با نام خانههای مقدس عرضه شد. مدت آهنگها از آهنگهای آلبومهای قبلی طولانیتر بود و باز هم در صدر جدول فروش در آمریکا و انگلیس قرار گرفت و کنسرت این آلبوم در فلوریدا رکورد گروه بیتلز در تعداد تماشاچی شکست با داشتن ۵۹۰۰۰ تماشاگر.
در ۱۹۸۰ با مرگ بونهام گروه دچار ضربه شدیدی شد و در حالی که افراد بزرگی چون کوزی پاول قصد جانشینی او را داشتند گروه اعلام کرد دیگر لد زپلین به کار خود ادامه نخواهد داد.
اعضا
جیمی پیج: لید گیتار
رابرت پلنت: آواز و ساز دهنی
جان پال جونز: گیتار بیس و کیبورد
جان بونهَم: درام
آلبومها
۱۹۶۹ Led Zeppelin
۱۹۶۹ Led Zeppelin II
۱۹۷۰ Led Zeppelin III
۱۹۷۱ (یا Led Zeppelin IV)
۱۹۷۳ Houses of the Holy
۱۹۷۵ Physical Graffiti
۱۹۷۶ Presence
۱۹۷۶ (زنده) The Song Remains The Same
۱۹۷۹ In Through The Out Door
۱۹۸۲ Coda
۱۹۹۷ Led Zeppelin BBC Sessions
۲۰۰۳ How The West Was Won
ویکی پدیا
گروهی که با اعضا اصلیش یعنی :
جیمی پیج ( گیتاریست ) - جان بونهام ( درام ) - جان پل جونز( گیتار بیس ) و رابرت پلانت به عنوان خواننده ، برای مدت دوازده سال یکی از پیشگامان بلامنازع موسیقی راک محسوب می شد .
با مرگ " جان بونهام " در سال 1981 گروه به سرعت از هم پاشید و مانند گروههای دیگر اعضای آن تنها در مراسم خاصی گردهم جمع شدند ، این به معنای برگزاری کنسرتی تحت عنوان "AID" بود.
پیج و پلانت دوستانی بودند که برای مدت سیزده سال به فعالیت در صحنه موسیقی روز دنیا ادامه دادند .
با وجود آلبوم "SOLO " پلانت ، در همکاری پیج با " پل راجرز" و " دیوید کاوریل" نیز بسیار موفق بود ولی به اذعان همگان کار این دو هنرمند همواره در کنار یکدیگر خصوصیات منحصر به فردی داشته که تنها مشخصه این تیم دو نفره است .
زمانی که در سال 1994 این دو برای تهیه آلبوم جدیدی در کنار یکدیگر قرار گرفتند ، این سوال مطرح شد که آیا آنها می توانند همچنان حافظ سنتهای " LED ZEPPLIN " در دهه 90 هم باشند یا خیر .
اما آلبوم " NO QUARTER " در این سال و تور جهانی این آلبوم نشان داد که آنها همچنان با زمان به جلو میروند .
" جیمی پیج " همچنان به عنوان یکی از برترین نوازندگان تمام سازهای زهی مطرح است و صدای "رابرت پلانت " نیز به روزهای اوج در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 نزدیک است .
آلبوم " NO QUARTE " به همراه چهار آهنگ جدید ، که الهام گرفته شده از موسیقی شمال آفریقا بود ، تشکیل می شد .
موفقیت این آلبوم سبب شد تا تمامی دوستداران موسیقی مشتاقانه از آلبوم جدید آنها یعنی " قدم زدن در کلارکز دیل " استقبال کنند .
گرچه نخستین آهنگ این آلبوم ، دارای تم شرقی است ولی فرم کلی آن ، بازگشت به سبک شناخته شده " LED ZEPPLIN " را نوید میدهد و بیشتر به نظر میرسد که این آلبوم یک آلبوم از پیش نوشته شده گروه ، در حول و حوش سال 1976 ( آلبوم PRESENCE) که اکنون با جایگزینی " مایکل لی " به جای بونهام افسانه ای و " چارلی جونز " به عنوان " بیسیست " به جای " جان پل جونز " در استودیو تهیه شده است .
متن زیر مصاحبه با این دو هنرمند بزرگ زمانی که خود را برای اجرای کنسرت در اروپای شرقی آماده می کردند ، تهیه شده است .
آیا این همکاری را به منزله تجربه ای نو تلقی می کنید ؟
جیمی : ما برای سالها با هم بوده ایم و اکنون پنج سال است که دوباره در کنار هم هستیم و به هم کاملا عادت کرده ایم .
رابرت : در واقع روزهای گذشته مان را مدتی است که به فراموشی سپرده ایم و بر این باوریم که هر آنچه که در گذشته کسب کرده بودیم ، طی این همکاری مجدد ، دوباره به دست آورده ایم ، چرا که اگر این گونه نبود انگیزه ای برای ادامه کار نداشتیم و از در کنار هم بودن لذت نمی بردیم . از سوی دیگر ، خاستگاه موسیقی برای ما چندان مهم نیست ، بلکه شیوه برخورد با این نوع خاص موسیقی است که مد نظر ماست . چون ما نمونه هایی از موسیقی متاثر از موسیقی عربی ، راک ، بلوز و راک اند رول را در کارنامه هنری مان داریم و از لحاظ نوازندگی نیز مشکلی احساس نمی کنیم .
با توجه به اینکه پشتوانه ای از کارهای با ارزش دوران حیات " ZEPPLIN " را به همراه گروه بی شماری از طرفداران را دارا هستید ، احساس نمی کنید که با تهیه این آلبومها ، امکان دارد جایگاه خود را تا حدی از دست بدهید ؟
جیمی : چنین مساله ای درباره آلبوم " NO QUARTER " نیز صدق می کرد ، چرا که ما بعد از سالها دوباره در کنار هم قرار گرفته بودیم . تشخیص اینکه مردم این کار را خواهند پسندید یا نه برایمان مقدور نبود .
به همین علت در اولین کنسرتهایمان کمی عصبی بودیم ولی خب ، ما حصل کار خوب بود و به ما ثابت کرد که این بار هم موفق خواهیم بود .
در آلبوم " قدم زدن در کلارکزدیل " بیشتر موسیقی راک را می شنویم تا ...
رابرت : ما قبل از هر چیز سعی می کنیم که خودمان را راضی نگه داریم و این ذهنیتی است که ما را به فعالیت وا می دارد ولی فکر میکنم که کار ما چندان به سبک راک نباشد . راک ، چیزی بوده که در طول سالیان گذشته همواره متحول شده و بر حسب آنچه که در جو موسیقی روز جریان داشته ، به عناوین و واژگان مختلف دسته بندی شده است اما در این آلبومها خواستیم تا تنها موسیقی مورد نظرمان را بنوازیم .
آیا اجرای موسیقی در این سن و سال با روزهای نخستین کار تفاوت فاحشی پیدا کرده است ؟
جیمی : هر چند من تفاوت فاحشی نمی بینم اما با بالا رفتن سن مشخص می شود که شما در گذر سالها تاثیر از محیط اطراف را می پذیرید . در آن روزهای سخت ، می خواستیم موزیسین های مطرحی باشیم ، حریص بودیم و سعی میکردیم تا تمام سبکهای موسیقی را در جهان تجربه کنیم .
آیا شما میتوانید یکدیگر را به عنوان موزیسین توصیف کنید ؟
رابرت : دلیل اینکه برای این مدت طولانی نمی خواستم با جیمی کار کنم این بود که می خواستم از " اتیکت لدزپلین " رها شوم و این تنها راه علاج بود . من دیگر علاقه ای به آن " رابرت پلانتیسم " دهه ۷۰ نداشتم و زمانی که در دهه ۸۰ به گذشته نگاه می کردم با خودم می گفتم : خدایا این دیگر چه بود ؟!
به همین علت وقتی که به صورت " SOLO " فعالیت می کردم ، سعی داشتم تا خودم را از کل این قضیه دور نگاه دارم اما در تمام این مدت ، واقعا کمبود جیمی را حس احساس می کردم ، چرا که شیوه برخورد او با آهنگها و فضایی که او بوسیله گیتار می آفریند ، منحصر به خود اوست . من با موزیسین های زیادی کار کرده ام که از نظر تکنیکی مهارت زیادی داشتند ولی فاقد خصوصیات جیمی بودند .
جیمی : این مساله به نحوی به پیش زمینه موسیقایی بر می گردد که هر دو نفر ما دارا هستیم . در آلبوم " SOLO " سال ۱۹۸۸ ، من از صدای رابرت در آهنگی به نام " THE ONLY ONE " استفاده کردم و با وجود اینکه با خوانندگان بزرگی چون " دیوید کاوردیل " هم کار کرده ام ، باید بگویم که صدای هیچ کس دیگری نمی توانست در چنین مکان درستی در آهنگ شنیده شود .
اکنون شما بار دیگر یک گروه تلقی می شوید . آیا مایکل و چارلی در نوشتن آهنگها دخالتی دارند ؟
رابرت : این یک کار گروهی است و دخالت آنها در برخی از آهنگها بیشتر از بقیه است ولی قطعا همکاری آنها باعث به وجود آمدن کل کار می شود . تعداد طبالهایی که بتوانند هماهنگی لازم را با نحوه گیتار نواختن جیمی ایجاد کنند زیاد نیست و من طبالهای زیادی را دیده ام که از عهده این کار بر نیامده اند ولی مایکل ، با وجود سبک متفاوت کاری اش در این امر موفق بوده است . هر چند که او مثل " بونزو " نیست ولی کار با بزرگانی همچون " لنی کراوتیز " او را در موج معاصر موزیک روز قرار داده و ریتمهای امروزی گروههایی چون " HAPPY MONDAY " یا " STONE ROSES " را می توان در خلال کارهای او شنید .
شما به " اتیکت لدزپلین " اشاره کردید . آیا باور این نکته که شما هنوز " اسطوره ای " برای خیلی از افراد محسوب می شوید ، مشکلاتی را در زندگی برایتان به وجود آورده ؟
جیمی : نه ، اینطور فکر نمی کنم . من از احساس رابرت در این باره اطلاعی ندارم ولی برای من تنها شاداب و سرزنده ماندن ، مساله اصلی است .
رابرت : برای ما تنها کارهای فعلیمان اهمیت دارد . گرچه ما مشترکات زیادی با " لدزپلین " داریم ولی " لدزپلین " نیستیم و بیشتر توجهمان را به انچه که امروز انجام میدهیم ، معطوف کرده ایم تا آنچه که بیست سال پیش انجام دادیم ، اما مطلبی که شما به آن اشاره کردید واقعیتی است که نمی توان آنرا کتمان کرد .
شما آهنگهای قدیمی " لدزپلین " را در کنسرتها بر چه اساسی انتخاب می کنید ؟
رابرت : ما برخی آهنگها را در قدیم بیش از حد اجرا کرده ایم . بنابراین آنها را از برنامه حذف می کنیم و در مورد بقیه ، بستگی به این مساله دارد که تیم چهار نفره ما ، تا چه حد قادر به اجرای موفق آهنگ باشد . اما در هر صورت ، ما برای کسب درآمد به روی صحنه نمی رویم ، ما تنها می خواهیم که هیجان ایجاد کنیم و موسیقی بنوازیم، به همین راحتی ....
Lunatic @ irplaces.com
اما اولین گروهی که آهنگ هایی به سبک هایی مشابه تهیه کرد لدزپلین بود.لدزپلین را باید به جرعت مبدع هارد راک دانست.
گروه لد زپلین یک گروه لندنی بود که در سال 1968 تشکیل شد.این گروه از چهار عضو به نام های جیمی پیج(گیتار)، رابرت پلنت(خواننده،ساز دهنی)، جان پل جونز(گیتار باس ،کیبورد) و جان بوهام (درامز) تشکیل شده بود .این گروه در طول 22 سال فعالیت اصلی خود آهنگ هایی به سبک های هارد راک ، هوی متال ، فالک ،بلوز ،رگی ، سول ، فانک ، پاپ و حتی آهنگهایی به سبک هندی ، عربی،لاتین و کانتری داشته است.این گروه در سطح جهان تاکنون حدود 300 میلیون نسخه از کارهای خود را به فروش رسانده است که با این حساب یکی از پرفروش ترین گروه های تاریخ محسوب میشود.این گروه از سوی شبکه VH1 به عنوان بهترین گروه هارد راک تاریخ شناخته شده است، علاوه بر این از سوی مجله معتبر رولینگ استون به عنوان بهترین گروه دهه 70 میلادی انتخاب شده است.همینطور در لیست بهترین خوانندگان راک این مجله در رتبه 14 بهترین گروه راک تاریخ قرار میگیرد.
تا مدتها مردم بر این عقیده بودند که لد زپلین تنها بر دوش دو عضو اول این گروه یعنی جیمی پیج گیتاریست و رابرت پلنت خواننده این گروه میچرخد اما با مرگ جان بوهام درامیست این گروه در سال 1980 ، گروه اعلام کرد که دیگر نمیتواند به کار ادامه دهد و در حالی که که گروه در اوج کار خود بود به کار خود و این عقیده پایان داد.البته لد زپلین در سال 2007 با برگزاری چندین شب کنسرت در لندن دوباره بازگشت خود را اعلام کردند.نکته جالب این کنسرت یکی درامز نوازی جیسون پسر جان بوهام بود و دیگری استقبال فوق العاده پر شور مردم از این کنسرت ها که پس از 25 سال از نابودی لد زپلین بسیار غیر منتظره بود.
پلکانی به بهشت (Stairway to Heaven) ، علاوه بر اینکه به عنوان مشهور ترین آهنگ لدزپلین مشهور است به عنوان مشهور ترین آهنگ تاریخ راک هم مشهور است اما این آهنگ هیچگاه به تنهایی ارائه نشد و برای همین هیچگاه معلوم نشد فروش واقعی آن چقدر است.این آهنگ در آلبوم لدزپلین 3 ارائه شد، آلبومی که به همراه این آهنگ در رتبه یازدهم پرفروش ترین آلبوم های تاریخ قرار گرفته است.
متن شعر آهنگ به شدت پیچیده بود ولی ساده ترین نقدی که میشد از آن دریافت این بود که این آهنگ درباره زنی است در تمام عمر خود به جمع آوری پول پرداخته ولی در آستانه مرگ میفهمد که جایی در بهشت ندارد اما در باره آهنگ همیشه شایعاتی وجود داشته از جمله مشهور ترین آنها این بود که اعلام شد اگر از دقیقه 4:20 آهنگ به مدت 20 ثانیه آهنگ را به صورت برعکس گوش شود در حدود دو جمله در ستایش شیطان شنیده میشود.که این باعث شد شایعات در مورد شیطان پرست شدن گروه شنیده شود که تا کنون بارها اعضای این گروه از جمله جیمی پیج و رابرت پلنت این موارد را به شدت تکذیب کرده اند.
و دیگر نکته اساسی در مورد گیتارنوازی این آهنگ است که یک شاهکار بی بدیل به حساب میآید .این آهنگ در لیست بهترین تک نوازی های گیتار مجله دنیای گیتار (Guitar World) به عنوان بهترین تک نوازی گیتار تاریخ اتنخاب شده است.جیمی پیج در این آهنگ یک شاهکار بی بدیل خلق کرده است.شاهکاری که تاکنون هیچ گیتار نوازی در سراسر جهان نتوانسته است شبیه آن را بنوازد و همیشه یگانگی خود را حفظ کرده است.
در ضمن این آهنگ در رتبه 31 بهترین آهنگ های تاریخ مجله رولینگ استون قرار دارد.
متن ترانه:
There’s a lady who’s sure
All that glitters is gold
And she’s buying a stairway to heaven
When she gets there she knows
If the stores are all closed
With a word she can get what she came for
And she’s buying a stairway to heaven
There’s a sign on the wall
But she wants to be sure
‘Cause you know sometimes words have two meanings
In a tree by the brook
There’s a songbird who sings
Sometimes all of our thoughts are misgiven
It makes me wonder
There’s a feeling I get
When I look to the west
and my spirit is crying for leaving
In my thoughts I have seen
Rings of smoke through the trees
And the voices of those who stand looking
And it makes me wonder
And it’s whispered that soon
If we all call the tune
Then the piper will lead us to reason
And a new day will dawn
For those who stand long
And the forest will echo with laughter
If there’s a bustle in your hedgerow
Don’t be alarmed now
It’s just a spring clean for the May queen
Yes there are two paths you can go by
But in the long run
There’s still time to change the road you’re on
And it makes me wonder
Your head is humming and it won’t go
In case you don’t know
The piper’s calling you to join him
Dear lady can you hear the wind blow
And did you know
Your stairway lies on the whisperin’ wind
And as we wind on down the road
Our shadows taller than our souls
There walks a lady we all know
Who shines white light and wants to show
How everything still turns to gold
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
And she’s buying a stairway to heaven
منبع : hamavaz.com